Een cursus in wonderen

De heiligste van alle plekken op aarde
is waar een oeroude haat
een huidige liefde is geworden

(Een cursus in wonderen)

 

Geschiedenis:
Een Cursus in Wonderen (ECIW of ‘de Cursus’) is de uitgave van een manuscript, dat tussen 1965 en 1972 is opgetekend door Helen Schucman, met hulp van haar collega William Thetford. Beiden waren professor in de klinische psychologie aan de medische faculteit van de Columbia Universiteit in New York. Helen ontving de tekst van een innerlijke stem, die zij, gezien de aard van de dictaten, duidde als ‘Jezus’.
Sedert de eerste uitgave in 1976 zijn er meer dan drie miljoen exemplaren verkocht, in vierentwintig talen. Het boek geldt nu reeds als een spirituele klassieker.
De Nederlandse vertaling werd in 1999 uitgegeven door AnkhHermes. Inmiddels is de 11e druk verschenen en zijn er in Nederland (en België) 50.000 exemplaren verkocht.
Bekende spirituele voorgangers zoals Eckhart Tolle, Paul Ferrini, Marianne Willamson, Gerald Jampolsky en Wayne Dyer baseren hun leer op de Cursus of zijn erdoor geïnspireerd.

Wat is Een Cursus in wonderen?
De Cursus is een spirituele leerweg, waarbij de nadruk ligt op praktische toepassing en ervaring. De Cursus noemt zichzelf ‘een training van de denkgeest’.
Hoewel de Cursus in Christelijke termen is geschreven, biedt hij daar een nieuwe, verfrissende kijk op en behandelt hij universele spirituele thema’s. Omdat hij een mengeling is van psychologie, pedagogiek, spiritualiteit en zelfhulp, is de Cursus voor velen toegankelijk en bruikbaar, hoewel hij van zichzelf zegt ‘een van de vele duizenden andere’ wegen te zijn.

Waar gaat de Cursus over?
Volgens Een cursus in wonderen bestaan er slechts twee emoties die bepalen welke keuzes wij maken en hoe we het leven ervaren: angst en liefde. Beide emoties kunnen niet gelijktijdig bestaan: waar angst is, is geen ruimte voor liefde; waar liefde is, is geen ruimte voor angst. De Cursus leert dat angst ‘een vergissing’ is – en een andere naam voor ‘ego’ – en dat er in werkelijkheid alleen maar Liefde is – een andere naam voor ‘God’. Deze Liefde gaat verder dan het menselijke gevoel dat wij liefde noemen. De Cursus leert ons onszelf en anderen als zodanig te ervaren.

Het wonder:
Met ‘wonder’ bedoelt de Cursus een innerlijke omslag: de keuze om ons denken te veranderen en in plaats van angst liefde te zien: een uitdrukking daarvan of een roep daarom. De Cursus noemt dit ‘vergeving’: voorbij zien aan het ego naar wie we werkelijk zijn: een uitbreiding van God. Elke keer wanneer we met vergeving en liefde naar onszelf en een ander kijken vindt er een wonder plaats.

Wat heeft de Cursus te bieden?
Enerzijds een enorme hoeveelheid liefde en mildheid die aanstekelijk werkt. Maar de Cursus is ook confronterend. Om door te dringen tot een vermoeden van wie we werkelijk zijn, zullen we onder ogen moeten zien hoe ons ego dit saboteert. Alleen door dit te herkennen en te erkennen kunnen we een andere keuze maken.

‘De weg is niet zwaar, maar wél heel anders. Jouw weg is een weg van pijn, waar God niets van weet. Die weg is inderdaad zwaar en heel eenzaam. Angst en verdriet zijn je gasten en ze begeleiden en vergezellen je onderweg. Maar de duistere metgezellen, de duistere weg… het zijn allemaal illusies. Wend je tot het licht, want het vonkje licht in jou maakt deel uit van een licht zo groot, dat het je voorgoed kan weghalen uit de duisternis.’
(Een cursus in wonderen, hoofdstuk 11, Paragraaf III).

Wat heb je nodig?
De Cursus benadrukt dat we niets anders nodig hebben dan ‘een beetje bereidwilligheid’. Op het moment waarop we dat ‘beetje bereidwilligheid’ weten op te brengen, openen we de deur van ons hart op een kiertje. En door dat kiertje kan de waarheid over onszelf binnenkomen.

De uitwerking in je dagelijks leven:
Het vervangen van angst door liefde heeft tot gevolg:

  • loslaten van oordeel
  • loslaten van schuldgevoel
  • terugnemen van projecties (iets in een ander zien wat we bij onszelf ontkennen)
  • loslaten van grieven
  • loslaten van schaarstebewustzijn
  • oplossen van conflicten met onszelf en anderen
  • leven vanuit liefde voor onszelf en anderen
  • een groeiend bewustzijn van wie we werkelijk zijn

Waaruit bestaat de begeleiding?

Theorie:
Omdat Een cursus in wonderen – vooral in het begin – voor velen moeilijk te lezen is geef ik, waar nodig en gewenst, uitleg over de teksten. Voorop staat echter dat ‘willen begrijpen’ in dit geval een truc van het ego kan zijn om je van de Cursus af te houden: ‘ik begrijp het niet, dus het is niets voor mij’… De Cursus herhaalt zichzelf voortdurend en als je gewoon doorgaat komt er onvermijdelijk een moment waarop ‘het muntje valt’.

Praktijk:
In mijn begeleiding ligt de nadruk op de praktijk: hoe pas je het gedachtegoed van de Cursus toe in je dagelijks leven? Hoe geef je het ‘handen en voeten’ zodat er daadwerkelijk veranderingen in jezelf plaatsvinden en je steeds meer vrede, vreugde, harmonie en geluk ervaart?

Begeleidingsvormen:

Oefengroep:
Verbinding is een van de hoofdthema’s van Een cursus in wonderen. Daarom verdient het aanbeveling om dit pad samen met anderen te gaan. In groepjes van maximaal 8 personen worden de teksten, lessen en vooral de praktische toepassing daarvan met elkaar gedeeld en geoefend, wat ondersteunend en stimulerend werkt.

Individueel:
Als het lastig of onmogelijk voor je is om deel te nemen aan een groep, kun je ook kiezen voor individuele begeleiding.
Dit kan ook wenselijk zijn wanneer je, met behulp van de Cursus, een oplossing zoekt voor een persoonlijke probleem, bijvoorbeeld wanneer je ziek bent en op een andere manier dan de gebruikelijke aan je genezing wilt werken. In 2007 heb ik darmkanker gehad. De Cursus heeft mij geleerd dat deze lichamelijke ziekte een symptoom was van een onjuiste keuze op een ander niveau: de keuze voor angst in plaats van liefde. Ik beschrijf dit proces in mijn boek ‘Ziekte als geneesmiddel‘, dat in december 2017 verschijnt bij AnkhHermes.
Individuele begeleiding is ook behulpzaam bij een vergevingsproces.
Volgens de Cursus is vergeven: voorbij zien aan het ego. Het ego is de grote foutenzoeker- en vinder, waardoor je je altijd schuldig voelt en/of anderen beschuldigt.
Een (zelf)vergevingsproces kan je hiervan bevrijden, wat letterlijk kan voelen alsof er een grote last van je schouders valt.